«رضا» الگویی برای طلاب جوان است
تاکنون بارها دیده و تجربه کرده بودم وقتی اعضای خانواده ای برای یکی از عزیزان شان که از دستش می دهند می گریند و ضجه می زنند، اما این یکی را شاید تا به حال ندیده بودم که جمعی حدود ۲۰۰نفر جوان برای یار و همراه و رفیق شان که از میان شان به سفر ابدی رفته است بگریند آن هم از نوع ضجه.
صحنه عجیبی بود، واقعا قرار گرفتن در چنین موقعیت هایی خیلی کم پیش می آید... پس از این که دیروز از طریق حجت الاسلام والمسلمین استادنظافت، مدیر مدرسه علمیه حضرت مهدی(عج) مشهد خبردار شدم یکی از شاگردان برجسته و فاضل شان در سفر تبلیغی ماه محرم به رحمت خدا رفته است. برای تهیه خبر و گزارش به مدرسه حضرت مهدی(عج) رفتم تا در مراسمی که به همین بهانه برگزار شده بود، شرکت کنم. وقتی به مدرسه رسیدم مراسم آغاز شده بود، شخصی پشت تریبون در حال صحبت بود و صحنه ای که دیدم برایم عجیب بود. حدود ۲۰۰نفر از طلبه های جوان مدرسه در حالی که صحبت های آن مرد را می شنیدند با صدای بلند می گریستند، آن مرد که خیلی گرم اما حزن انگیز صحبت می کرد، پدر رضا داوودی بود؛ طلبه جوانی که دو سه روز قبل در سفر تبلیغی ماه محرم در مناطق محروم جنوب شرق کشور دعوت حق را لبیک گفته بود ...
حجت الاسلام والمسلمین نظافت که از فراق این شاگردش منقلب است، «رضا داوودی» این طلبه جوان فاضل را این طور برایم معرفی می کند: رضا سال ۱۳۶۷ در خانواده ای مذهبی و فرهنگی متولد شد. او در مقاطع مختلف تحصیلی همواره از دانش آموزان ممتاز بود به گونه ای که دوره دبیرستان را در مدرسه تیزهوشان به تحصیل پرداخت.
- ۱ نظر
- ۱۹ آبان ۹۲ ، ۱۸:۰۷